Thursday, December 17, 2009

بعد از كيانيان، حامد بهداد و نيكي‌ كريمي

امروز رفته بودم خانه ی هنرمندان تا عکس های هدیه تهرانی رو ببینم.تعریفش رو شنیده بودم از چند نفر,البته تعریف که نه,پیشنهاد بود بیشتر!به نظرم کار جالبی بود ولی اگر در لباس هدیه تهرانی نبود خیلی زیبا تر بود و آدم به این فکر نمی کرد که به خاطر بزرگی اسمشه که این بازدید کننده هارو(هر چند اندک)داره.البته درسته اسم بزرگی هم شاید نباشه ولی خب به هر حال
بعد هم اینکه تازگیا هم که مد شده بازیگرا و اهالی سینما کلا وقتی حوصلشون سر میره یه دوربین "خدا" میگیرن دستشون و میزنن به کوه و کویر و دریا و....عکاسی میکنن.در حالی که با اون دوربینا اگه الکی دکمه ی شاتر رو هم فشار بدی عکس های خدا میاد بیرون.(خب الان نگین اگه اینقدر آسونه تو خودت چرا عکاسی نمی کنی,من اون دوربین رو ندارم خب با اون لنزهای میلیون تومانی)
ویدیو آرتش(ویدیو آرت اش) ولی خیلی خوشگل بود,مخصوصا اون موزیک روش که واقعا زیبا بود و آرامش جالبی دست میداد به آدم توی اون تاریکی

پی نوشت:پیشنهاد میکنم برید ببینید و کسایی هم که دیدن نظرشون رو بگن

2 comments:

من نوشتم که نامم دکتر ، از این به بعد said...

نمایشگاه کیانیان پارسال نزدیکای کریسمس بود، دیدمش و بسیار قشنگ بود

علی said...

دوست عزیز. کامنت مهربانانه تان را در مورد مطلبی که اسفند پارسال نوشته بودم خواندم و مرا به فکر فرو برد که چگونه یک احساس وقتی به تحریر در می آید و رهگذری آن را می خواند می تواند متفاوت بشود نسبت به چیزی که در ذهن نویسنده بوده. اگر جسارتی به هنرمندان کردم معذرت می خواهم اگرچه که قصد چنین کاری نداشتم و گمان می کنم بیشتر نقدی بود بر رفتارهایی که از بعضی هنرمندان (و صد البته غیر هنرمندان) سر می زند که در شأن غیرهنرمندان شاید باشد ، اما در شأن هنرمندان نیست. به عنوان نمونه اش هم سیگار کشیدن در فضای بسته را ذکر کردم که گمان نمی کنم حرف بی ربط یا خواسته غیرمنصفانه ای را بیان کرده باشم.
باز هم اگر خاطرتان مکدّر شد صمیمانه عذر می خواهم.

Post a Comment